Ben 8 yaşıma gelene kadar İzmit'te Seka lojmanlarında oturduk... O zamanlar çok büyük bir fabrika, o fabrikada çalışan yüzlerce, belki binlerce insanın yaşadığı lojmanlar ve sosyal alanları olan o büyük alan şimdilerde Seka Park'a dönüştü. Bir yandan İzmit'e bu kadar büyük bir yeşil alan kazandırıldığı için çok sevindirici bir durum ama yine de onca insanın ekmek yediği kapının kapanması, çocukluk hayallerinin yerle bir olması da çok üzücü benim için... Şu anda 31 yaşındayım ama hala sanırım en çok sevdiğin ev neresiydi deseniz, Seka lojmanlarını söylerim. Tek katlı, bahçesinde bir sürü meyve ağaçları olan bir evimiz, sağlam komşuluklar, güzel arkadaşlıklar vardı orada... Selin de benim işte bu lojmanlardan arkadaşım... Çocukluk arkadaşı derler ya, biz aslında bebeklik arkadaşı sayılırız :)
Şimdilerde ikiz çocukları olan, onlarla baş etmeye çalışan sevgili arkadaşım, zamanında yaramazın önde gideniydi... Çok küçükken ayrılmamıza rağmen oradan, Selin'in zıpırlıklarını hala unutamam :) Biz sonrasında Ankara'ya taşındığımız için uzun zaman görüşemedik ama şimdi özellikle facebook sayesinde tekrar birbirimizi izler, yüzyüze sık sık görüşemesek de en azından birbirimizden haber alır duruma geldik... İşte bu izlemelerin ardından Selin benim yaptığım boyamaları çok beğendiğini ve mutfağı için bir pano yaptırmak istediğini söyledi. Resim olarak daha önce yaptığım bir resmi seçti ama mutfağına uygun olması için yeşil yaptık bu sefer panoyu...
Güle güle kullanırsın insallah canım arkadaşım... Baktıkça beni sevgi ile anman dileği ile...
Yine çok güzel bir çalışma ellerinize sağlık.Sevgiler..
YanıtlaSil