10 Mayıs 2012 Perşembe

Miad...

Tarih 25 Ekim 2011. İş çıkışı bir arkadaşımızın evinde toplanıp sohbet edeceğiz... Öyle de oldu. Sohbet, muhabbet derken önümdeki dekorasyon dergisine takıldı gözüm. Tatlı bir evin önünde çiçekler ve bisiklet olan güzel bir resim. Kanaviçe modeli olarak yapılmış. Ayyyy ne güzel bir resim derken ev sahibi olan sevgili iş arkadaşım (hatta ablam desem daha doğru olur ama iş ortamı olduğundan Fatma Hanım diyorum kendisine sadece :) ) ben onu mozaik taşları ile 3 boyutlu yapmayı düşünüyorum diyor. Herşeyin bu cümleyle başlaması gerçekten inanılır gibi değil, değil mi? :)

Fikir çok hoşuma gitti.. Tabii hemen araştırmacı kişilik Duygu google ziyaretine koşar.. Mozaik çalışma'dan üç boyutlu çalışmaya, oradan seramik hamuru, oradan fimo hamuru derkeeeeeen, hemen Ece Aymer ismi çıkıyor karşıma... İşte çıkış o çıkış... favoritehometovisit.blogspot.com adresini bir açtım ve bir daha kapatmadım desem yeridir. Yaklaşık 1 haftada Ece Aymer'in bugüne kadar yaptığı bütün yayınları okudum bir solukta.

Yaptığı herşey o kadar güzeldi ki, seyretmeye doyamadım ve tabii ki bunu ben de yapmalıyım hisleri kabardı içimde.. Durur mu bu Duygu? Durmaz tabii..

Araştırmalardan öğrendim ki İstanbul Anadolu tarafında bu işle ilgili malzeme alabileceğim hobi marketler Ümraniye'de.. İlk fırsatta koşarak gittim. Bir coşkuyla fimo hamuru, boyayacağım bir pano, sprey boya, tutkal, fırça gibi lazım olacak herşeyi aldım geldim eve.. Bir de tabii asıl büyük keşfimi söylemedim.. Dekupaj resimlerini bulabileceğim süper bir adres keşfettim.. katilbalina.net.. Ordan da güzel bir resim seçtim kendime.




İlk çalışma olduğu için tabii ki göze batan çok nokta vardı ama sonuç bu :)

Genelde sıkılgan bir yapım vardır. Bir işi başarınca hemen hevesim kaçar. Evet bu bitti, sıradaki? diye sormaya başlarım kendime. Ama bu sefer öyle olmadı, hemen ikincisini yapma hevesi doğdu içime..

Aslında benim bu işi hep yamam lazım demeye bile başlamış olabilirim ilk günden...

Bu blogu bir amaç uğruna açtım ben. Bu blog; hergün kendimi biraz daha geliştirerek, bir gün kendi atölyemi açmak ve bu işi mesleğim haline getirmek, gülümseyerek ve gülümseterek yaşamak için bir hedef, bir kanıt benim için.. Belki de bunu başarabilirsem, yaşadıklarımı an be an yazdığım için bir yol haritası bile olabilir bu blog..

Bu hayalimin gerçek olması dileği ile kocaman bir merhaba....

2 yorum:

  1. Canım arkadaşım Duygunun severek ve emek vererek yaptığı çalışmalarını dilerimki bu blog aracılığla hepimizle paylaşmaya devam eder. Bu sayede yeteneği olan, hayalerini vakit ayıramamaktan yakınarak erteleyen kişileri de heveslendirmiş olur. Duygunun yaptığı bazı güzel çalışmaları eğer yolunuz düşürse veya oralardaysanız diğer sevgili arkadaşım Aysunun modadaki SIMSICAK KAFESİNDE görebilir. Böylece oradaki enfes yemeklerdende tadabilirsiniz. Arkadaşım bu başarılı çalışmalarından ve hayallerini gerçekleştirdiğinden dolayı birkez daha bu blog aracılığla seni tebrik eder, başarılarının devamını dilerim.
    Herşey gönlünce olsun güzel blogun hayırlı olsun. Sevgiler.....Gülcan Komut

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim canım, güzel dileklerinize, desteğinize, hergün yeni bir hevesle gösterdiğim çalışmalara bıkmadan yorum yapmanıza... herşeye teşekkürler :)

      Sımsıcak kafe ile ilgili ayrı bir yayın gelecek zaten yakında, ondan hiç bahsetmiyorum bile o yüzden... bekleyin :)

      Sil

Blogum kaç kez görüntülendi?

İzleyiciler

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...